- йыраҥ
- йыраҥГ.: йӹрӓн1. гряда, грядка
Шоган йыраҥ грядка с луком;
йыраҥым ышташ делать грядку.
Пелчанат ковышта йыраҥеш кушкеш да лемыш падышташ ок йӧрӧ. [/i]Калыкмут.[/i] И осот растёт на капустной грядке, да на щи не годится.
2. уст. межа (между полями); граница земельных участковЙыраҥеш шудо пошен межа заросла травой.
(Эпанай) кок-кум гана аҥа йыр тока-тока савырна да йыраҥеш канаш шинчеш. [/i]«У вий»[/i] Эпанай еле-еле сделает два-три круга в поле и сядет отдыхать на межу.
Шудо уке. Аҥа йыраҥыште да монь солкален коштына. [/i]Н. Лекайн.[/i] Травы нет. Косим на межах и в других местах.
Сравни с:
пысман
Марийско-русский словарь . 2015.